- кӱнчыла
- Г. кынза́ла пряжа. Кӱнчылам шӱдыраш прясть пряжу; кӱнчыла шӱдырымӧ орва самопрялка.□ Ӱдыр-влак кӱнчылам шӱдырат, рвезе-влак йыдалым ыштат але так толыт. Н. Лекайн. Девушки прядут пряжу, парни плетут лапти или так приходят. Шукынжо кӱнчылам шӱдырат, я межым, я мушым. М. Рыбаков. Многие прядут пряжу – или шерсть, или пеньку.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.